ஓவியமாய்

காட்சி புனைந்து
மலை சூழும் நிறமும்
கலந்து மழை முகிலும்
கவிந்திருக்க

தூரிகையில் மானாய்
படிந்திருந்த வண்ணம்
உருவும் நிறைபெற்று
முகிழ்த்தது குருஎனும்
துலக்கமுளதான்
வரியதனை மெய்யென்றே
உகளும் புரிபடா
உலகில்

தாதைக் குறித்த
காதையதுவே

சிறுநெஞ்சில் விரிந்த
புலமாய் இணையிலா
பேருவகை மூளுமோ
என்றென்றும் அருகில்
நிலைத்திருக்கும்
அழியா சக்தி
மீட்டெடுத்த கனவாய்
நனவின் படியில்
நாதகானம் துறவின்
துவர்ப்பில் குழவியின்
கண்ணுற்ற தெய்வதமே