கனவென்னும் அச்சம் மருட்டித் தவித்தது நினைவென்னும் காலை
கொடியும் இறுக்கும் கிளையாய்
கையும் காலும் ஓடி சுருண்டு
சிரத்தை மாற்றி பூவும் மலர்ந்து
காயெனப் பறிப்பதில் கலையுமோ
குகை நுழைந்த வாசல் மூடி
பாறை மேல் வீழும் கணத்தில்
அரவென்று கண் கொத்தி
விடமிறங்கி பாம்பாய் அசைந்து
கூத்தின் நிகழ்வில் பாத்திரமேற்று
கயிற்றில் தொங்கும் பறவையாய்
தன் காதை செப்பும் வேளை
சிறகும் முளைத்து பறந்து செல்ல
குளம் மலரும் கமலத்தை நாடி
நீரில் அமிழ சிறைபிடித்த தாவரம்
சதையும் குருதியும் உறிய சிறுத்து
சில்வண்டாய் மலரில் மயங்க
வனம் புகுந்து வசிக்கும் நோக்குடன்
புதர் மறைய பாசியில் வழுக்கி
அருவியில் பாய்ந்து நதியில் மிதக்க
குமிழ்ந்த நுரையாய் மடைமாற்றிப் போக
சொப்பனம் பொருள் கொள்ளும் நிகண்டில் கண்ட சேதி தன்னிலை மிகையாக்கி புறத்தில் நடத்தும் காட்சியென
No comments:
Post a Comment