நிகழ்வும் கழியும்

காலம் நின்றது எண்ணில்
பயணித்தது நிலையாய்
பரிணாமமாய்
நிலையற்றதில் பற்றோடு
மாறிய சேர்க்கை
ஒரு கோணம் காட்டி
குலுங்கியதில் பிரிந்து
மறு வடிவம் பெற்று
முன்னதும் ஓர்மையில் மறைந்து
பின்னதும் நிகழ்வில் கலந்து
பொழுதுகளாய்ப் புலர்ந்து
நிறமற்ற வேளைகளில் மயங்கி
கணமெனும் துடிப்பில் இமையாகி
தருணமாய் சாத்திரத்தில் பதிந்து
மணியின் நிழலாய் மௌனித்து
அவ்வமயம் என்றே அதிசயித்து
பருவங்களாய் உதிரும்
ஊழிப் பெருவலி கண்டு
நேரத்தின் நிரலில்
கழியும் தவமெனும் நிறை